Niedawno obejrzałam pewien film polskiej produkcji. Był ciężki, ale i nie spodziewałam sie niczego innego. Trudno w polskiej kinematografii znaleść film pogodny, który nie zakrawałby na głupawkę okraszoną humorem podwórkowym.
Z całego filmu w pamięci zostało mi jedno zdanie. W swoim przekazie nie mówi ono może nic nowego, ale dobór słów był na tyle intrygujący, że ten mój przeciążony mnogością informacji mózg znalazł wolną półeczkę: "Nie chcę pójść do piekła. W piekle na powitanie pokazują Ci wszystkie Twoje niewykorzystane szanse. Pokazują jak wyglądałoby Twoje życie gdybyś w odpowiedniej chwili znalazł odpowiednie wyjście. A potem widzisz te chwile szczęścia, które straciłeś śpiąc, to jak wyglądałoby Twoje życie gdybyś obudził się w porę. A potem zostajesz sam na całą wieczność i nie ma nikogo, ani niczego tylko ty i Twoje wyrzuty sumienia..."
Utwierdziło mnie ono w moim nieustającym dążeniu by cieszyć się kazdym dniem, każdą chwilą, i by umiec docenic te ulotne momenty szcześcia i rozkoszowac się nimi. Aby na zakończenie móc powiedzieć: "Żylam pełnią życia, tak jak chciałam".
No comments:
Post a Comment